စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ဘာတမ္ကမ္းေျခ ( ၂ )

ေရေပၚတံတားေလးေပၚမွ Turi ဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မီးေတြထြန္းေနၿပီ။ ပင္မအေဆာက္အဦးေရွ ႔က ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ညစာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကတာ ျမင္ရသည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း မိုးမင္းႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ရမလိုလို။ အခုခ်ိန္အထိသာ သူလိုက္ရြာေနလွ်င္ ညစာကို အေဆာက္အဦးထဲမွာသာ စားရမည္။

တံတားအတက္ ေလွကားေလးမွာလည္း မီးေရာင္ေလးေတြႏွင့္။

တံတားတစ္ေလွ်ာက္မီးထြန္းထားပံု၊ ျပင္ဆင္ထားပံု စိတ္ကူးေလးေတြက သေဘာက်စရာ။ ဤတံတားေလးကို မီးအလွဆင္ရေသာ ပညာရွင္သည္ ငယ္ငယ္က ပံုျပင္မ်ားစြာ ဖတ္ခဲ့ပံုရသည္။ ေရအိုးေလးထဲက မီးဝါဝါေလး လင္းေနပံုမွာ ေျမႀကီးထဲက ေရႊအိုးေလးထြက္လာသလိုလို။

ထန္းမီးတိုင္ေလးလည္း ဂ်ဴတီဝင္ရေတာ့မည္။

ေန႔လည္က အဝတီးထား၍မဆာေသးသူႏွစ္ေယာက္သည္ ညကမ္းေျခတြင္ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ထင္ရာလုပ္ၾကရာ တယ္လီဖုန္း၊ ဖိနပ္ ႏွင့္ ကင္မရာတို႔မွာ ဓါးစာခံျဖစ္ၾကေလၿပီ။ တစ္ေယာက္က ဖိနပ္ကိုခၽြတ္လိုက္စီးလိုက္၊ ေက်ာက္တံုးေပၚတက္လိုက္၊ သဲျပင္ေပၚေလွ်ာက္လိုက္လုပ္ေနခ်ိ

န္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္အလုပ္ရွဳပ္လို႔။ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားေရတိုးဝင္သံေလးကို အလြန္တရာႏွစ္သက္မိသည္။ ဗီသိုဗင္တို႔ မိုးဇက္တို႔လည္း ဤကဲ့သို႔ပင္ သဘာဝရဲ ႔ ဂီတေတြကိုခံစားရင္း ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ၾကတာျဖစ္မည္   :)

သဘာဝရဲ ႔ ဂီတသံေလးေတြ 

ထိုအသံေလး လိုခ်င္မိ၍ ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္ အလုပ္ရွဳပ္ေနမိရာ၊ ကင္မရာေလးက စိတ္ေကာက္သြားပံုရသည္။ ပင္လယ္ေရစပ္သို႔ ဗြက္ခနဲခုန္ဆင္းေလေတာ့သည္။ ကင္မရာအိတ္ေလးထဲသို႔ ထည့္ထားမိၿပီး အေကာက္ျမန္လို႔ ေတာ္ေတာ့သည္။ ကင္မရာေလး အေကာင္းပကတိအတိုင္း ရွိေနေသးေၾကာင္း သိရခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာဆို႔တက္လာေသာ အလံုးႀကီးက်သြား၍ ဗိုက္ထဲမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္သြားသည္။ ဆိုင္မဆိုင္ေတာ့ မသိ၊ ေျခဦးကေတာ့ ညစာစားပြဲဆီသို႔ လွည့္ၿပီးၿပီ။

ညစာလက္မွတ္ႏွင့္အတူ လက္ေဆာင္ေဘာပင္ေလးေတြ ရခဲ့သည္။ အမိုးအကာမရွိတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ပင္လယ္ေလညွင္းခံၿပီး စားရေသာ ညစာမွာဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းပင္ မသိလိုက္။ ဓါတ္ပံုရိုက္ရန္ သတိရခ်ိန္မွာ ပန္းကန္ေတြက အလြတ္မ်ားသာ။ ဤပံုမ်ားကား ထပ္တင္၍မသင့္ေတာ့ေပ :)

Turi ၏ စေနညခ်မ္းမ်ားတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္လည္း ရွိတတ္ရာ ဝမ္းေလဒီရွဳိး ဆိုသြားေသာ အဆိုေတာ္မမသည္ အသံေကာင္းလွ ေပသည္။

အမွတ္တရပစၥည္းေလးေတြလည္း ေရာင္းေပးတယ္

ေသာ့ခ်ိတ္ေလးမ်ား၊ ေဘာပင္ေလးမ်ားေပၚမွာ နာမည္နဲ႔စာတမ္းေလးမ်ား ခ်က္ခ်င္းေရးေပးသည္။ ဟိုထား၊ ဒီထား ေလွ်ာက္ထားမိမည့္ ေသာ့ခ်ိတ္ကို စလံုးသံုးေဒၚလာေပးကာ မဝယ္လိုေသာသူသည္ ေသာ့ခ်ိတ္ေလးေနာက္က သူမ်ားနာမည္ စာလံုးလွလွေလးေတြ ႔ေသာအခါ မနာလိုျဖစ္မိေလေတာ့သည္  :)

ဤတစ္ေန႔အတြက္ လုပ္စရာကုန္ေလၿပီ။ အခန္းျပန္ေတာ့မည္။ မေန႔ညက အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ေလသမွ် အတိုးခ်ကာအိပ္ရမည္။

ညခ်မ္းခ်ိန္ခါ ဒီလမ္းေလးမွာ ေလွ်ာက္ရတာ ေအးခ်မ္းလွပါဘိ။ သဲေသာင္ျပင္က်ယ္က်ယ္ ကမ္းေျခမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ေတာင္ကုန္းႀကီးရဲ ႔ ဆင္ေျခေလ်ာ ကမ္းေျခေနရာေလးမို႔ ညငွက္သံ ပုစဥ္းသံမ်ားလည္း ၾကားရသည္။ 

ညဥ့္နက္မွ ေရႊေရာင္ပိုထြက္လာတဲ့ ေရႊအိုးေလး

အခန္းကို ျပန္ေရာက္ၿပီ

ပင္မအေဆာင္ႀကီးႏွင့္ ေဝးသည့္ေနရာမို႔ ေရလွဳိင္းသံမွတပါး ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္လို႔။ ညေနခင္းက ေနမင္းႀကီးကို မေတြ ႔လိုက္ရေပမယ့္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ လကေလးကေတာ့ အခန္းဝ အထိလာေရာက္ႏွဳတ္ဆက္သည္။

ေနဝင္ခ်ိန္က မေက်နပ္မွဳမ်ားအားလံုးကို ေအးခ်မ္းတဲ့ လေရာင္က ထုတ္ယူသြားၿပီ။


အမွတ္တရ ကဆုန္ကျပည့္ညမွာ လွိဳင္းပုတ္သံေလးနာေထာင္ၿပီး အိပ္စက္ရမွာ ေက်နပ္စရာေကာင္းလွေတာ့သည္။


ဆက္ပါဦးမည္။

စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ဘာတမ္ကမ္းေျခ ( ၁ )

      
                    " www.deal.com.sg  ရဲ ႔ promotion ကို debit card နဲ႔ ေပးလို႔ ရမရ စမ္းသပ္လိုက္တာ လက္လြန္သြားၿပီ အဟိ "  ပိုက္ဆံထြက္သြားသူရဲ ႔ ဝမ္းေျမာက္သံ ။
" လြန္ပါေစ သြားရတာေပါ့ "  အလိုတူ အလိုပါ ရဲ ႔ အားေပးအားေျမွာက္စကား ။
အစစ အရာရာ လက္လြန္ၿပီးသကာလ သြားခ်င္လို႔ တမင္တကာ စမ္းသပ္ၾကသူတို႔ အထုပ္ျပင္ၾကေလၿပီ။

" ၈နာရီ ဖယ္ရီနဲ႔လိုက္မွာလား၊ ၉ နာရီ ဖယ္ရီနဲ႔လိုက္မွာလား "
" ၈နာရီ နဲ႔လိုက္မွာေပါ့ "
" ၈ နာရီထြက္မွာမို႔ ဖယ္ရီတာမီနယ္ကို ၇ နာရီေရာက္ရမွာ။ ရထားက ၁ နာရီေလာက္စီးၿပီး ကားထပ္စီးရမွာဆိုေတာ့ အိမ္က ၅ နာရီ ၄၅ ေလာက္ထြက္မွ၊ ၅ နာရီ ၄၅ ထြက္ႏိုင္ဖို႔ကို အိပ္ရာက ထရမွာက ....... "
" စိတ္ခ်၊ ထမယ္ မနက္ေစာေစာ ခရီးထြက္ရတာဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ၊ ပင္လယ္ထဲမွာ မနက္ခင္းေနမင္းႀကီးကိုႀကိဳ၊ ေနဝင္ခ်ိန္ကို ကမ္းစပ္က ထိုင္ၾကည့္ အိုး ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ "

စိတ္ကူးေတြ စိတ္ကူးေတြ .... စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ဘာတမ္ကမ္းေျခ ..... ။

                                                 x x x x x x x x

မနက္ ခရီးထြက္မွာမို႔ ဒီညေစာေစာအိပ္ရမယ္ ... ။ ဘာမွလည္း မျပင္ဆင္ရေသးဘူး။ ထည့္စရာရွိတာေတြထည့္ ... ။
ခရီးထြက္မွာမို႔ ဒီညေစာေစာအိပ္ရမယ္ ... ။ လစဥ္အလွဴေငြေလး လႊဲသြားဦးမွ။ လမ္းခရီးတစ္ခုခုျဖစ္လို႔ ဒီအလွဴေငြစြဲေနရင္ ၿပိတၱာဆိုလား .... ။
ဒီည ေစာေစာအိပ္ရမယ္ ... ။ မနက္ႏိုးရင္ စားဖို႔ မုန္႔အဆင္သင့္လုပ္ထားမွပါေလ ... ။
ေစာေစာအိပ္ရမယ္ ... ။ မနက္ ၅ နာရီ ႏွဳိးစက္ေပးဖို႔ နာရီကို ယူလိုက္ေတာ့ နာရီလက္တံက ၁၁ ေက်ာ္ေနၿပီ ... ။
အိပ္ရမယ္ ... ။ ရာသီဥတုက ပူလိုက္တာ ... ။
တကယ္ကို အိပ္ပါၿပီ။

                                                 x x x x x x x x

" ဂ်ိမ္း " ခနဲျမည္လိုက္သံေၾကာင့္ ဆတ္ခနဲတုန္ကာ လန္႔ႏိုး။
တုန္ေနေသာရင္ကို အသာဖိလို႔ လန္႔ၿပီးလြင့္သြားေသာစိတ္ကို လိုက္ဖမ္း။ မိုးခ်ဳန္းသံပဲ။
သြားၿပီ။ ဘယ္ႏွနာရီအထိဆက္ၿပီး ခ်ဳန္းေန၊ပစ္ေနဦးမွာပါလိမ့္။ မိုးမရြာေသးဘဲ အေျခာက္တိုက္ မိုးၾကိဳးေတြပစ္ လွ်ပ္စီးေတြလက္ေနတာ။
နာရီယူၾကည့္မိေတာ့ ၃ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္။
ခဏေလးေနေတာ့ ေလေရာမိုးပါက်လာသည္။ မိုးခ်ဳန္းသံ တစ္ဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းမွာ ျပန္အိပ္လို႔ မရေသာမ်က္ေစ့က ေလႀကီးမိုးႀကီးက်ေနေသာ ပင္လယ္ထဲက ဖယ္ရီဘုတ္ကို ျမင္ေယာင္လို႔ ... ဘုရား .. ဘုရား။
မိုးမင္းႀကီးကို စိတ္ထဲမွ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါေတာင္းဆိုမိသည္ " ပစ္ပစ္ အသားကုန္ပစ္၊ ရြာရြာ မိုးေရေတြကုန္ေအာင္ရြာ၊ ဒါေပမယ့္ မနက္ ၆ နာရီအထိပဲ ၊ ၿပီးရင္ရပ္ေတာ့ေနာ္ " ။

                                                 x x x x x x x x

ျပန္အိပ္လို႔ ေပ်ာ္မယ္မွမရွိေသး ႏွဳိးစက္သံကျမည္ေလၿပီ။
ကိုယ္က အိပ္ေရးပ်က္တာကို သိပ္မွဳေလ့မရွိ။ ငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဟိုဘက္ခုတင္က ႏိုးလာသူက မွဳန္ကုပ္ကုပ္ျဖင့္ ....
" ေခါင္းမၾကည္ဘူး၊ အိပ္ေရးမဝဘူး "
" ခရီးစဥ္ကို စိတ္ကူးယဥ္တုန္းက မနက္ ၃ နာရီကေန ၅ နာရီအထိ မိုးခ်ဳန္းေနတာမပါဘူးေလ " ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ တုန္႔ျပန္လိုက္ရတာေပါ့။ ဒီအခ်ိန္က ကိုယ္ေရြးထားတာေလ။
ဘူတာကိုေရာက္ေတာ့ ၆ နာရီမထိုးေသး။ ေတာ္ပါေသးရဲ ႔ မိုးတိတ္သြားလို႔။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မခ်ရ။ ၾကည္လင္ေနေသာေကာင္းကင္မဟုတ္ေသးပါ။
ဒီလိုနဲ႔ အေနာက္အရပ္မွသည္ အေရွ ႔ဆီသို႔ ရထားေပၚမွာအထုပ္ပိုက္ကာ ငိုက္လ်က္ပါသြားၾကသည္။ ရထားၿပီးေတာ့ ကား။ ဘတ္စ္ကို မေရြးဘဲ တကၠစီကိုသာ ေရြးလိုက္ၾကသည္။
ဒါမွ ဆက္ငိုက္လို႔ ရမွာ။

                                                 x x x x x x x

ဖယ္ရီတာမီနယ္ကိုေရာက္ၿပီ။
ခရီးစဥ္စပါၿပီ။
အိုး.....ေဂါက္အိတ္ေတြလြယ္ထားတဲ့ လူျဖဴေတြ အမ်ားႀကီးပါလား။ ကိုယ္ကသာ မိုးထဲေလထဲျဖစ္မွာ ေၾကာက္ေနတာ သူတို႔က ေအးေအးေဆးေဆး။ ေန႔ခ်င္းျပန္ ေဂါက္သြားရိုက္ၾကတယ္ထင္ပါ့။
တို႔လည္းရိုက္ရဦးမွာေပါ့။ ေဂါက္သီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဓါတ္ပံု။ 

ဖယ္ရီကိုေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ေလးကိုု အလကားမထားပဲ ကင္မရာေလးတကိုင္ကိုင္နဲ႔ ဟိုခ်ိန္ဒီခ်ိန္လုပ္မိေတာ့ ကင္မရာျမင္ကြင္းထဲေရာက္လာေသာသူက ရွက္သြားပံုရသည္။ ကိုယ္ကလည္း သူ ႔ဆိုင္ကို မွတ္တမ္းတင္ခ်င္လို႔ ခဏခဏခ်ိန္။ ခဏေနေတာ့ ထိုသူက တိုင္အေနာက္ဘက္ကို ဝင္သြားသည္။ သူ ႔ပံုပါမွာစိုးေပမယ့္ ဆိုင္ကိုေတာ့ ေၾကာ္ျငာခ်င္တယ္ထင္ပါရဲ ႔ ... ေရွာင္ေပးရွာသား  :)

ဖယ္ရီေပၚကိုေရာက္ပါၿပီ။

ေနမင္းႀကီး မရွိတဲ့ နံနက္ခင္း ပင္လယ္ျပင္က မွဳန္မွဳန္မိွဳင္းမွိဳင္း။ ကိစၥမရွိ ညေန ေနဝင္ဆည္းဆာ မွ တဝႀကီး ၾကည့္ေတာ့မည္။

ျမင္ေနရၿပီ ေရာက္ေတာ့မည္။

NONGSA ဟုေခၚသည္။

ဘာတမ္ဖယ္ရီ တာမီနယ္က စလံုးဘက္ကလို ရွဳပ္ယွက္ခတ္မေန။ အမွတ္တရ ပစၥည္းဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္၊ ႏွစ္ဆိုင္။ ခရီးသည္မ်ားလာႀကိဳေသာ ကားတစ္စီး ႏွစ္စီး။
" Turi Beach , Turi Beach " ဟု ေအာ္ေခၚႀကိဳဆိုေနေသာ လူႀကီးေနာက္သို႔ လိုက္သြားေတာ့ ကိုယ္ေတြလိုပဲ ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲ သံုးစုပါလာသည္။ အေစာဆံုးအေခါက္မို႔ လူနည္းေသးသည္ထင္သည္။ အျပင္ကေနၾကည့္ေတာ့ ဖယ္ရီဆိပ္က ဇရပ္ႀကီးႏွင့္တူလွသည္။

Turi Beach Resort ၏ reception ေနရာက သာ၍ႀကီးေသာ ဇရပ္ႀကီးသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ပစၥည္းေတြထားလို႔ ၿမိဳ ႔ထဲထြက္ခဲ့ၾကမွ ၿမိဳ ႔လယ္ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေဝးမွန္းသိရသည္။ ကားသမားေလးက Mega Mall ကို ပို႔ေပးမည္ ဆိုေတာ့ အင္တာနက္မွ ရွွာေဖြေတြ ႔ရွိထားေသာ ဘုရားေက်ာင္းကိုသာ အရင္သြားမည္ဆိုၿပီး ပို႔ခိုင္းရသည္။

ကဆုန္လျပည့္ေန႔မို႔ ဘုရားေက်ာင္းမွာ အလွဴအတန္းႏွင့္ လူစည္ကားလို႔။ 

မ်ားျပားလွတဲ့ ခံုတန္းေတြက ဘာတမ္မွာ ဗုဒၶသာသနာတည္တံ့ေနဆဲဆိုတာ ျပဆိုတာမို႔ ဝမ္းသာရသည္။

ဘုရားေက်ာင္းနံရံမ်ားမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြမွာ အေထြအထူး ေရးထားတာမ်ားမေတြ ႔ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွန္းလက္ရာမ်ားဟုသာ ထင္မိသည္။

ဘုရားေက်ာင္းအနီး ၿမိဳ ႔တြင္းတစ္ေနရာ

 

Mega Mall ကိုေရာက္ပါၿပီ။ ေရွာ့ပင္ထြက္ရတာ စိတ္မဝင္းစားသူ ႏွစ္ေယာက္မို႔ စားေသာက္ဆိုင္ကိုသာ တစ္ထပ္ဆင္းတစ္ထပ္တက္ ပံုေတြၾကည့္ ေခါင္းခ်င္ဆိုင္လို႔ ေသခ်ာေရြးၾကသည္။

 အေရြးေတာ္ပါသည္။ အင္ဒိုနီးရွားအစားအစာ စားလို႔ေကာင္းမေကာင္း ပံုကသက္ေသခံပါသည္ :) 

 

ၿမိဳ ႔ထဲကျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေနေတာ္ေတာ္ေစာင္းေနၿပီ။ ဟိုးက ျမင္ေနရတဲ့ တံတားေလးေပၚ သြားရဦးမည္။ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္လမ္းေလွ်ာက္ရဦးမည္။ Resort ထဲမွာ ေမႊေႏွာက္ရဦးမည္။  ... မည္ ... မည္ ...  မည္ ... ။

လုပ္ခ်င္တာက မ်ားေနေတာ့ ေမႊေႏွာက္ရန္ အစီအစဥ္ကို ေနာက္ေန႔မနက္စာစားၿပီးမွ စဖို႔ ေရႊ႕ဆိုင္း ရေတာ့တာေပါ့။

စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ကမ္းေျခက မ်က္စိတစ္ဆံုး ရွည္လ်ားလွသည္။ သို႔ေသာ္ .... 

Turi ႏွင့္ တျခား resort မ်ားက ဆိုင္ရာပိုင္ရာ ကန္႔သတ္လိုက္ေတာ့ ကမ္းေျခေလးမွာ ဆန္႔တငံ့ငံ့ျဖစ္ရရွာသည္။

တံတားေလးလည္း မီးထြန္းၿပီ။ မၾကာမီေနဝင္ေတာ့မည္။

ေနဝင္ခ်ိန္ကို ၾကည့္မယ္လို႔ အားခဲမိတာ မွားေလစြ။ ေနက Turi  ပိုင္ေသာ အဝန္းအဝိုင္းထဲမွာ မဝင္။ ေငါထြက္ေနေသာ အငူေလးကို ေက်ာ္လို႔ ဟိုဘက္မွာသြားဝင္သည္ :(
တိမ္တိုက္ေရာင္စံုေတြကို ၾကည့္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ထပ္ၿပီးေတြးမိသည္။ မနက္ျဖန္ေနထြက္မွ ေနမင္းႀကီးအား ေတြ႕ဦးမည္။



ဆက္ပါဦးမည္ ...