Friday, April 17, 2015

ရူးသြပ္ဖူးသလား ေမးခ်င္သည္

စိတ္ကူးဆႏၵနဲ႔ ရူးသြပ္စြာစြဲလမ္းျခင္း ။

လူတစ္ဦးစီရဲ ႔ စိတ္ကူးထဲက ဆႏၵ တစ္ခုစီဟာ ဘာေတြမ် ားျဖစ္ေနမလဲ။
လူအမ် ဳ ိးမ် ဳ ိး စိတ္အေထြေထြမို႔ တစ္ေယာက္စီကိုသာ စမ္းစစ္ၾကည့္ရလွ်င္ျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းမည္ထင္သည္။

စိတ္ကူးဆႏၵဆိုလို႔ ေရာေထြးသြားမွာေတာ့ စိုးရသည္။ သူေျပာခ် င္သည့္ စိတ္ကူးဆႏၵ ဆိုတာက "  ဆရာ၀န္ျဖစ္ရမယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အိမ္တစ္လံုး ၀ယ္ခ်င္တယ္၊ ကုမၸဏီႀကီးေထာင္လိုက္မယ္ " ဆိုတာေတြလို ဘ၀ရည္မွန္းခ် က္ စိတ္ကူးပန္းတိုင္ေတြ မဟုတ္။ ဒီလို ဘ၀ပန္းတိုင္ဆိုတာေတြက အမ် ားစုအတြက္ တကယ္လည္း လုပ္ျဖစ္ၾကၿပီး လုပ္ကို လုပ္ရမယ္လို႔လည္း ရည္မွန္းသတ္မွတ္ထားတဲ့ အိပ္မက္ေတြ။ သူဆိုလိုတဲ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္က ဘ၀အတြက္ဆိုတာထက္ ကိုယ့္တစ္ကိုယ္စာ ရူးသြပ္စြာစြဲလမ္းျခင္း  အတြက္သာ။ 

ထိုစိတ္ကူးနဲ႔ရူးသြပ္ျခင္းဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ အမ် ားစုမွာေတာ့ ရွိေနလိမ့္မည္ဟု သူထင္သည္။ တခ် ဳ ိ႕တခ် ဳ ိ႕ရဲ႕ ရူးသြပ္ျခင္းေတြက အသက္အရြယ္အလိုက္ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္သလို၊ တခ် ဳ ိ႕ကလည္း ကေလးဘ၀ ကတည္းက တစြဲတလမ္း ရွိခဲ့ၾကလိမ့္မည္။  " တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ် ိန္ခ် ိန္ " ဆိုၿပီး ရင္ထဲမွာရွိေနတတ္ေပမယ့္ မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ္လို႔လည္း မဆိုသလို အဲဒီ့အတြက္ စိတ္ပင္ပန္းေနစရာလည္းမလို။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စြဲလမ္းေနတဲ့ဆႏၵဟာ တစ္ေန႔မွာ သူအၿမဲ ေမွ် ာ္ေမာ့ ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ သရက္ပင္ခြၾကားမွာ တက္ထိုင္ႏိုင္ေရးလည္း ျဖစ္ေနႏိုင္သည္ပဲ။

ရူးသြပ္စြဲလမ္းျခင္းေတြက ဥစၥာ၊ ပညာ ရရာရေၾကာင္းႏွင့္လည္း ဆက္စပ္ခ်င္မွ ဆက္စပ္လိမ့္မည္။ ေငြကုန္ဖို႔ပင္ ပို၍ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးသည္။ ဘ၀အတြက္ အေရးမႀကီးဘူး ဆိုသည့္တိုင္ ကိုယ္ရူးသြပ္ခဲ့တာေလးေတြ အမွန္တကယ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ .... ေျပာမျပႏိုင္တဲ့ ႀကီးက် ယ္ခမ္းနားျခင္းေတြ သယ္ေဆာင္ေပးလာႏိုင္သည္၊ တစိမ့္စိမ့္ေတြးတိုင္း ၾကည္ႏူးရမယ့္ အရာေတြလည္း ယူလာေပးႏိုင္သည္၊ ေက် နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းေတြ၊ အမွတ္တရေတြ ... ။

ခရစ္ႏွစ္သစ္ကူးရဲ႕ ညစာစားပြဲတစ္ခုမွာ ႏွစ္သစ္အတြက္ ရည္မွန္းခ် က္ေတြ အျပန္အလွန္ ဖလွယ္ၾကရင္း လူငယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ငယ္စဥ္ကတည္းက မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ ဆႏၵတစ္ခုကို မေမွ် ာ္လင့္ဘဲ သူၾကားခဲ့ရဖူးသည္။

" ေဟာလိ၀ုဒ္က ဇာတ္အိမ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လူေတြ စိတ္၀င္စားေလာက္မယ့္ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားမွာ ဘယ္ေနရာေလးကပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါလိုက္ခ်င္တာ၊ ကၽြန္ေတာ့ကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မျမင္ရသည္ျဖစ္ေစ ေက် နပ္တယ္၊ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အႀကီးမားဆံုး ဆႏၵပဲ "

ထိုဆႏၵက တခ် ဳ ိ႕အတြက္ ရယ္စရာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ေပမယ့္ Software Developer ဆိုေသာ ထိုလူငယ္ေလး အတြက္ေတာ့ ခမ္းနားလြန္းလွမည္ထင္သည္။ ထိုအေတြးမ် ဳ ိး သူလည္းတစ္ခါမွ မေတြးဖူးခဲ့။ Titanic လို ဇာတ္ကားမ် ဳ ိးရဲ႕သေဘၤာစီး ခရီးသည္တစ္ဦးအျဖစ္၊ Night of the Museum ထဲက ရုပ္တုေလးတစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ျပတိုက္လာၾကည့္သူတစ္ဦး၊ ေနာက္ဆံုး Spartacus လို Gladiator လို ဇာတ္ကားထဲက ကၽြန္တစ္ဦးပဲ ျဖစ္ေနပါေစဦးေတာ့ စိတ္ကူးထဲကအတိုင္း ပါ၀င္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ေက် နပ္စရာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလိုဇာတ္ကားႀကီးေတြက ဒီလိုလူေတြရဲ႕ အင္အားေတြနဲ႔ ခမ္းနားခဲ့တာပဲ။ 

သူေလးတန္းအရြယ္က အိမ္နီးနားခ်င္း ရွစ္တန္းအရြယ္ အစ္မ တစ္ေယာက္ေျပာခဲ့ဖူးတာေလး မွတ္မိေနေသးသည္။ ေရကူးကၽြမ္းက်င္ေသာ သူမက ေရကူးခြင့္သာရမည္ဆိုလွ်င္ ကန္ေတာ္ႀကီးထဲက ကရဝိတ္ငွက္ရဲ႕ ေတာင္ပံေတြဆီကူးသြားၿပီး ဟိုတယ္ေပၚေရာက္ေအာင္ တြယ္တက္ခ်င္ပါသတဲ့။ အေပၚကေန ေအးေအးေဆးေဆး သြားလို႔ရေသာေနရာကို ေတာင္ပံကေန တြယ္ကပ္တက္ခ်င္သည့္ မိန္းကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ထူးဆန္းေသာ စိတ္ကူးကို တအံ့တၾသ နားေထာင္ခဲ့ဖူးသည္။ 

သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဂ် ပန္ျပည္ေရာက္ခဲ့စဥ္က တိုက် ဳ ိၿမိဳ ႕ရဲ႕ ကားရပ္နားရာ ေနရာေလးတစ္ခုကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္။ လူေတြနားမလည္ႏိုင္စရာ ကိစၥတစ္ခုေပမယ့္ သူငယ္ခ် င္းအတြက္က ဒါဟာ တစ္ေန႔ဂ် ပန္ေရာက္ခဲ့ရင္ ဆိုၿပီး ႏွစ္ေပါင္းမ် ားစြာမက္ထားတဲ့ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀လွေသာ အိမ္မက္တစ္ခု။

ဧဝရတ္ေတာင္တက္ၾကသူေတြကို သူ နားမလည္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒါသည္လည္း သူတို႔ရဲ႕ အလြန္ႀကီးမားေသာ ဆႏၵေၾကာင့္ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ဟု သူလက္ခံသည္။

ေနာက္ထပ္ ...  ကေနဒါရဲ႕ ေမပယ္ရြက္ေၾကြလမ္းမွာ ေလွ် ာက္ခ် င္သူတစ္ဦးကိုလည္း သူဆံုခဲ့ဖူးသည္။

Post IT ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ေမပယ္ရြက္ေၾကြေတာကို အင္တာနက္ကေနေရာ မေတြ႕ႏိုင္ဘူးလား။ youtube ကေနေရာ မၾကည့္ႏိုင္ဘူးလား။ အပင္ေတြေအာက္ ကိုယ္တိုင္ေလွ် ာက္မွတဲ့လား။ ကိုယ္ေနထိုင္ရာမွာရွိတဲ့ အထင္ကရ သစ္ပင္ေတြကေရာ စိတ္ေက် နပ္မွဳ အျပည့္အ၀ မေပးႏိုင္ဘူးလား။

သူ ႔ကိုသာ ေမးလာလွ်င္ေတာ့ ေမးခြန္းေလးခုလံုးအတြက္ တြင္တြင္သာ ေခါင္းညိမ့္မိလိမ့္မည္။ အင္တာနက္ကေနလည္း ပံုေတြေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ youtube ကေနလည္း လွဳ ပ္လွဳ ပ္ရွားရွား ရုပ္ပံုမ် ားကို  ၾကည့္လို႔ရပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ေမပယ္ပင္ေတြေအာက္ ကိုယ္တိုင္ေလွ် ာက္ရသလို စစ္မွန္တဲ့ ၾကည္ႏူးေက် နပ္ျခင္းေတြကို ပံုရိပ္ေယာင္ေတြက ေပးႏိုင္မွာမွ မဟုတ္တာ။ ဒါေတြကိုယ္တိုင္က ထိုျမင္ကြင္းအစစ္ေတြကို လာၾကည့္ေစဖို႔၊ ၾကည္ႏူးခံစားေစဖို႔ ဖိတ္ေခၚေနၾကတာပဲ။ သူတို႔ ရင္ထဲမွာ အစစ္အစစ္ေသာ လွပျခင္း၊ သာယာျခင္းေတြကို ခံစားႏိုင္ဖို႔ ႏွလံုးသားတစ္စံုက ရွိေနေသးသည္ေကာ။

ၾသစေၾတးလ် ရဲ႕ စိန္ပန္းျပာေတြက ျမန္မာျပည္က ပိေတာက္ရနံ႔ကို ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပိေတာက္ရနံ႔ကလည္း ျပင္သစ္ျပည္က လာဗန္းဒါးနဲ႔ ရနံ႔ခ် င္း မတူ။ ဒီလိုအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပဲ ကမာၻသူ၊ ကမာၻသားေတြက ကမာၻေျမကို လွည့္ပတ္သြားေနၾကတာ မဟုတ္လား။
 
ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ ပုထုဇေနာ ဥမၼတေကာ လို႔ ေဟာၾကားထားေသာ လူသားေတြရဲ႕ သႏာၱန္မွာ ရူးသြပ္ျခင္း စိတ္ကူးေလးေတြ ရွိေနတာကို သူကေတာ့ ရယ္စရာ၊ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္စရာလို႔  မျမင္မိ။ ခံစားတတ္ေသာ ႏွလံုုးသားရွိကာ လူသားပီသေနျခင္းကိုကပင္ သူ႕အတြက္ေတာ့ ေက် နပ္စရာ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမ် ား သူ႕ကိုရူးသြပ္ဖူးသလားဟု ေမးလာခဲ့လွ်င္ေရာ။  

သူ႕မွာ ေျဖစရာ အဆင္သင့္ရွိပါသည္။


                                                 

တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ် ိန္ခ် ိန္ မီလန္ၿမဳိဳ ႕က ဆန္စီရိုကြင္းရဲ႕ ျမက္ခင္းအလယ္မွာ ထိုင္ခြင့္ရေရးသည္ သူ၏ အိပ္မက္ျဖစ္သည္။

ဟုတ္သည္။

သူသည္ ခံစားတတ္ေသာ ႏွလံုးသားရွိကာ လူသားပီသစြာ ရူးသြပ္ေနဆဲ ျဖစ္ေလသည္။        ။


ညိဳေလးေန  
( 17.04.15 )  0:26 am


17.04.2015 မွာက်ေရာက္တဲ့ Blog ရဲ႕ ေလးႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔အတြက္ စာေလးတစ္ပုဒ္ ေရးထြက္လာေစဖို႔ အစပ် ဳ ိးေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းအား ေက် းဇူး စကား ဆိုပါသည္။

       

         " အားလံုးအတြက္ မဂၤလာရွိၿပီး ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ "