စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ဘာတမ္ကမ္းေျခ ( ၂ )

ေရေပၚတံတားေလးေပၚမွ Turi ဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မီးေတြထြန္းေနၿပီ။ ပင္မအေဆာက္အဦးေရွ ႔က ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ညစာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကတာ ျမင္ရသည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း မိုးမင္းႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ရမလိုလို။ အခုခ်ိန္အထိသာ သူလိုက္ရြာေနလွ်င္ ညစာကို အေဆာက္အဦးထဲမွာသာ စားရမည္။

တံတားအတက္ ေလွကားေလးမွာလည္း မီးေရာင္ေလးေတြႏွင့္။

တံတားတစ္ေလွ်ာက္မီးထြန္းထားပံု၊ ျပင္ဆင္ထားပံု စိတ္ကူးေလးေတြက သေဘာက်စရာ။ ဤတံတားေလးကို မီးအလွဆင္ရေသာ ပညာရွင္သည္ ငယ္ငယ္က ပံုျပင္မ်ားစြာ ဖတ္ခဲ့ပံုရသည္။ ေရအိုးေလးထဲက မီးဝါဝါေလး လင္းေနပံုမွာ ေျမႀကီးထဲက ေရႊအိုးေလးထြက္လာသလိုလို။

ထန္းမီးတိုင္ေလးလည္း ဂ်ဴတီဝင္ရေတာ့မည္။

ေန႔လည္က အဝတီးထား၍မဆာေသးသူႏွစ္ေယာက္သည္ ညကမ္းေျခတြင္ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ထင္ရာလုပ္ၾကရာ တယ္လီဖုန္း၊ ဖိနပ္ ႏွင့္ ကင္မရာတို႔မွာ ဓါးစာခံျဖစ္ၾကေလၿပီ။ တစ္ေယာက္က ဖိနပ္ကိုခၽြတ္လိုက္စီးလိုက္၊ ေက်ာက္တံုးေပၚတက္လိုက္၊ သဲျပင္ေပၚေလွ်ာက္လိုက္လုပ္ေနခ်ိ

န္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္အလုပ္ရွဳပ္လို႔။ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားေရတိုးဝင္သံေလးကို အလြန္တရာႏွစ္သက္မိသည္။ ဗီသိုဗင္တို႔ မိုးဇက္တို႔လည္း ဤကဲ့သို႔ပင္ သဘာဝရဲ ႔ ဂီတေတြကိုခံစားရင္း ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ၾကတာျဖစ္မည္   :)

သဘာဝရဲ ႔ ဂီတသံေလးေတြ 

ထိုအသံေလး လိုခ်င္မိ၍ ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္ အလုပ္ရွဳပ္ေနမိရာ၊ ကင္မရာေလးက စိတ္ေကာက္သြားပံုရသည္။ ပင္လယ္ေရစပ္သို႔ ဗြက္ခနဲခုန္ဆင္းေလေတာ့သည္။ ကင္မရာအိတ္ေလးထဲသို႔ ထည့္ထားမိၿပီး အေကာက္ျမန္လို႔ ေတာ္ေတာ့သည္။ ကင္မရာေလး အေကာင္းပကတိအတိုင္း ရွိေနေသးေၾကာင္း သိရခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာဆို႔တက္လာေသာ အလံုးႀကီးက်သြား၍ ဗိုက္ထဲမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္သြားသည္။ ဆိုင္မဆိုင္ေတာ့ မသိ၊ ေျခဦးကေတာ့ ညစာစားပြဲဆီသို႔ လွည့္ၿပီးၿပီ။

ညစာလက္မွတ္ႏွင့္အတူ လက္ေဆာင္ေဘာပင္ေလးေတြ ရခဲ့သည္။ အမိုးအကာမရွိတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ပင္လယ္ေလညွင္းခံၿပီး စားရေသာ ညစာမွာဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းပင္ မသိလိုက္။ ဓါတ္ပံုရိုက္ရန္ သတိရခ်ိန္မွာ ပန္းကန္ေတြက အလြတ္မ်ားသာ။ ဤပံုမ်ားကား ထပ္တင္၍မသင့္ေတာ့ေပ :)

Turi ၏ စေနညခ်မ္းမ်ားတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္လည္း ရွိတတ္ရာ ဝမ္းေလဒီရွဳိး ဆိုသြားေသာ အဆိုေတာ္မမသည္ အသံေကာင္းလွ ေပသည္။

အမွတ္တရပစၥည္းေလးေတြလည္း ေရာင္းေပးတယ္

ေသာ့ခ်ိတ္ေလးမ်ား၊ ေဘာပင္ေလးမ်ားေပၚမွာ နာမည္နဲ႔စာတမ္းေလးမ်ား ခ်က္ခ်င္းေရးေပးသည္။ ဟိုထား၊ ဒီထား ေလွ်ာက္ထားမိမည့္ ေသာ့ခ်ိတ္ကို စလံုးသံုးေဒၚလာေပးကာ မဝယ္လိုေသာသူသည္ ေသာ့ခ်ိတ္ေလးေနာက္က သူမ်ားနာမည္ စာလံုးလွလွေလးေတြ ႔ေသာအခါ မနာလိုျဖစ္မိေလေတာ့သည္  :)

ဤတစ္ေန႔အတြက္ လုပ္စရာကုန္ေလၿပီ။ အခန္းျပန္ေတာ့မည္။ မေန႔ညက အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ေလသမွ် အတိုးခ်ကာအိပ္ရမည္။

ညခ်မ္းခ်ိန္ခါ ဒီလမ္းေလးမွာ ေလွ်ာက္ရတာ ေအးခ်မ္းလွပါဘိ။ သဲေသာင္ျပင္က်ယ္က်ယ္ ကမ္းေျခမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ေတာင္ကုန္းႀကီးရဲ ႔ ဆင္ေျခေလ်ာ ကမ္းေျခေနရာေလးမို႔ ညငွက္သံ ပုစဥ္းသံမ်ားလည္း ၾကားရသည္။ 

ညဥ့္နက္မွ ေရႊေရာင္ပိုထြက္လာတဲ့ ေရႊအိုးေလး

အခန္းကို ျပန္ေရာက္ၿပီ

ပင္မအေဆာင္ႀကီးႏွင့္ ေဝးသည့္ေနရာမို႔ ေရလွဳိင္းသံမွတပါး ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္လို႔။ ညေနခင္းက ေနမင္းႀကီးကို မေတြ ႔လိုက္ရေပမယ့္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ လကေလးကေတာ့ အခန္းဝ အထိလာေရာက္ႏွဳတ္ဆက္သည္။

ေနဝင္ခ်ိန္က မေက်နပ္မွဳမ်ားအားလံုးကို ေအးခ်မ္းတဲ့ လေရာင္က ထုတ္ယူသြားၿပီ။


အမွတ္တရ ကဆုန္ကျပည့္ညမွာ လွိဳင္းပုတ္သံေလးနာေထာင္ၿပီး အိပ္စက္ရမွာ ေက်နပ္စရာေကာင္းလွေတာ့သည္။


ဆက္ပါဦးမည္။