Sunday, October 20, 2013

အေမွာင္ ထဲက လင္းတဲ့ "သူ"


 

တဆင့္ခံ အလင္းရွင္တဲ့
နားလည္မေပးႏိုင္သူေတြက ေျပာၾကတယ္
 
ကိုယ္ပိုင္ အလင္းမရွိသူတဲ့
မညွာတာသူေတြက ေျပာရက္တယ္
 
ေလ က်ီစား တာေပမယ့္
တိမ္ေတြၾကားမွာ ပုန္းေရွာင္သတဲ့
 
အရိပ္လႊမ္းခံရသူကို
ငပုတ္ဖမ္းခံရသူတဲ့
 
စြပ္စြဲၾကေသးတယ္
ျဖားေယာင္းတတ္သူ ဆိုပဲ
 
တကယ္ေတာ့
ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ကေလးေလးဆို
ထမင္းဆီဆမ္း ေရႊလင္ဗန္းနဲ႔ေပးခ်င္သူ
 
ဂ်ဴတီခ်ိန္ မေရာက္ေသးလည္း
ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္လို႔
တိတ္တိတ္ကေလး ေရာက္ေနသူ
 
ကိုယ့္မွာ အလင္းမရွိတာေတာင္မွ
အမ်ားကို မေမွာင္ေစခ်င္သူ
 
တစ္ရက္ေလး ထိန္ထိန္လင္းေပးႏိုင္ဖို႔
တစ္ဆ တစ္ဆ စုလာခဲ့ရသူ
 
ေမတၱာတရားလို
သာတူညီမွ် ေအးခ်မ္းေစခ်င္သူ
 
လေရာင္ဆမ္းလို႔ လန္းဆန္းေစခ်င္သူ
 
x x x x x
 

ညိဳေလးေန
17.10.2013 (1:15 am )

2 comments:

Yoemyaykya said...


ႏွစ္လိုဖြယ္ ကဗ်ာေလး တိတ္တိတ္လာဖတ္သြားပါတယ္။

ညိဳေလးေန said...

ရိုးေျမက်ရဲ႕ ေကာ္မန္႔ေလးကိုလည္း တိတ္တိတ္သိမ္းထားလိုက္ပါတယ္ :)

Post a Comment