Monday, October 1, 2012

နင္ရဲ ႔ ငါ (သို႔) ငါ့ရဲ ႔ နင္

ေမွ်ာ္ကိုးေတာင့္တျခင္းေတြကင္း
ေပးဆပ္ႏွင္း တတ္တဲ့ ႏွလံုးသား
နည္းနည္းေတာ့ ခါးသတဲ့
ဒါေပမယ့္
နင့္မ်က္ရည္ေတြ ငါသုတ္ေပးဖူးသလို
ငါငိုခဲ့ဖူးတာလည္း နင့္ပုခံုးထက္မို႔
ယံုတယ္ မဟုတ္လား
တို႔ေတြက
ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ခရီးလြန္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ။

တစ္ေတာင္ေပၚတစ္ေတာင္ဆင့္ေနတဲ့
ထိပ္ဆံုးကိုသြားတဲ့လမ္း
နည္းနည္းေတာ့ၾကမ္းသတဲ့
ဒါေပမယ့္
နင္ေခ်ာ္လဲတုန္းက ငါဆြဲထူခဲ့သလို
ငါမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့လည္း နင္တြဲေခၚလို႔
ယံုတယ္ မဟုတ္လား
တို႔ေတြက
ဒဏ္ရာေတြရဲ ႔ေအာက္ လမ္းေပ်ာက္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ။

နင္ဖြင့္မေျပာတဲ့စကား
ငါ့ရဲ ႔နားက ၾကားသတဲ့
အဲဒီလိုပဲ
ငါ့မ်က္လံုးေတြကလည္း
နင္ေၾကညက္ေနတဲ့ ဖတ္စာတစ္အုပ္
သူငယ္ခ်င္းေရ
ယံုတယ္ မဟုတ္လား
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဝးသြားသြား
စာတစ္လံုး စကားတစ္ခြန္းက
တို႔ေတြအတြက္ "အား" ဆိုတာ ။  


ညိဳေလးေန
01.10.2012  ( 10:50 am )

5 comments:

Amy said...

စာတစ္လံုး စကားတစ္ခြန္းက တို႔ေတြအတြက္ "အား" ဆိုတာ.... အဲဒီစာသားေလး အရမ္းႀကိဳက္တယ္.... :)

ညီလင္းသစ္ said...

ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ခရီးမလြန္၊ ဒဏ္ရာေတြေအာက္ ျပားျပားမေမွာက္ဘဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေၾကညက္ေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအဖို႔ စကားလံုးေတြ အမ်ားႀကီးလိုမယ္ မထင္ပါဘူး၊ တစ္ခြန္းတည္းေသာ စကားေပမယ့္ မိုင္တိုင္ေတြကို က်ံဳ႕သြားေစႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ဒီကဗ်ာေလးက ေတြးမိေစခဲ့တယ္...။

ဇြန္မုိးစက္ said...

အဲဒီအားေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္တြဲ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတာ ခင္မင္မႈကုိ ျပန္တြက္လုိက္ေတာ့ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီတဲ့...။

စံပယ္ခ်ိဳ said...

သူငယ္ခ်င္းေရ
ယံုတယ္ မဟုတ္လား
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဝးသြားသြား
စာတစ္လံုး စကားတစ္ခြန္းက
တို႔ေတြအတြက္ "အား" ဆိုတာ ။

ဒီအပုိဒ္ေလးကုိပုိျပီးၾကိဳက္မိတယ္
ခင္မင္တဲ႔ sis jasmine

ညိဳေလးေန said...

Amy ရဲ ႔ comment ေလးကလည္း " အား " ပါပဲ

မိုင္တိုင္ေတြခ်ဳဳံ ႔ၿပီး အေဝးႀကီးက လွမ္းေတြးေပးတဲ့ ကိုညီလင္းသစ္ ... ေက်းဇူးပါ

ဇြန္ ... ေရွ႕ကတစ္ရာ ထည့္လိုက္ၾကရေအာင္။ တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္တိုင္ေအာင္ေပါ့

ကဗ်ာေတြေရးတဲ့ မဂ်က္က ႀကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ဝမ္းသာတာေပါ့ :)

Post a Comment